Onze Mazda 2 in de praktijk

Inmiddels rijden we al weer 10 maanden in onze nieuwe auto, een Mazda 2. Tijd om de eerste indrukken op papier te zetten.

Na het drama met onze vorige auto – een Peugeot 208 1.4 E-HDI – is de Mazda een verademing. Niet dat de Peugeot 208 een slechte auto is, maar de elektronische versnellingsbak was een drama. Gelukkig verkoopt Peugeot dit model niet meer. 
Daarnaast was onze dealer (Davo) waardeloos. Maar dat heeft niks met de auto te maken.

Ons wensenlijstje bij het uitzoeken van een nieuwe zakelijke leasewagen was redelijk kort:

  • redelijk zuinig
  • handschakeling (geen E-schakeling meer)
  • ingebouwde navigatie, bluetooth etc.
  • de mogelijkheid om 750 kg te trekken / trekhaak
  • lekkere stoelen

Elektrisch of toch niet?

Bij onze keuze hebben we ook serieus gekeken naar een elektrische auto met de mogelijkheid om voor de vakantie een paar weken per jaar een auto met trekhaak te huren.

Elektrisch rijden is  voor ons prijstechnisch gezien zeker heel aantrekkelijk. Alleen blijft de actieradius een probleem. Wij hebben ouder wordende familie aan de andere kant van het land (275 km enkele reis) waar momenteel nog vrijwel geen laadpaal te vinden is.
Dat zou betekenen onderweg telkens bijladen, wat de toch al lange reis nog langer maakt. In de zomer is dat geen groot probleem maar in de winter…. 

Toch hebben we proefritten in enkele elektrische auto’s gemaakt. Zo hebben we in de Hyundai Ionic, de Renault Zoe en de VW E-Golf gereden. 
Persoonlijk vond ik de E-Golf fantastisch rijden. Alleen de actieradius….. De verkoper was wel zo eerlijk om te zeggen dat de actieradius in de winter met verwarming aan ongeveer 175 km zou zijn in plaats van de opgegeven 300 km. Andere dealers hielden zich aan de brochure-waarden, wat voor mij niet echt geloofwaardig is.

Enfin, de auto’s rijden lekker maar het is voor ons nog te vroeg om een elektrische auto te leasen. Vooral uit praktische overwegingen.

Wel of geen Turbo?

Tegenwoordig zijn alle merken aan het downsizen wat motoren betreft. Veel vermogen uit een heel klein motorblok, drie – en soms zelfs 2 – cilinders in plaats van vier. 
Ik ben niet zo’n fan van die geblazen turbo-motoren. Ze zijn goed hoor, maar het is persoonlijk. De turbo-motoren hebben veel vermogen bij het optrekken, veel meer dan de conventionele motoren. Maar dat geluid….Het lijken soms wel brommers. Niks mis mee, maar niet voor mij.
Bovendien hebben die motoren het voor mij gevoelsmatig veel zwaarder. Ze moeten harder werken voor dezelfde opbrengst. Je zou dus zeggen ook eerder slijten. Maar ik ben absoluut geen automonteur. 
Ik las op internet dat de kleine turbo-motoren – volgens de wegenwacht – bovendien gevoelig zijn voor olie tekorten (omdat er al zo weinig in zo’n motorblok zit).

Wat mij persoonlijk tegen valt is dat die kleine motoren helemaal niet zuiniger zijn dan de conventionele motoren. Het verbruik is eigenlijk best hoog.

De zoektocht

Dat gezegd hebbende hebben we veel dealers bezocht en proefritten gemaakt. Wat overigens best een leuke bezigheid is. 

Zo hebben we uit nieuwsgierigheid in de Dacia Sandero Stepway gereden. We zien ze regelmatig rijden en waren wel benieuwd hoe dat zou zijn. Het blijkt een ruime auto, goedkoop, grote actieradius door de dubbele tank en er redelijk stoer uitziet. Maar we vonden de auto niet lekker schakelen, weinig pit hebben en de stoelen ook niet echt fijn zitten. De auto is wel redelijk volledig wat uitrusting betreft maar wel aan de goedkope kant qua afwerking. Niet dat dit erg is. Het blijft maar een vervoersmiddel om je van A naar B te brengen. Maar als zakelijke lease-auto waar je redelijk wat tijd in door brengt wil je wel iets meer.

Bij de Dacia/Renault-dealer nog even naar de Renault Clio gekeken. Een mooie auto maar ik ben – zoals gezegd – niet echt een fan van die opgeblazen turbo motortjes (die de Dacia overigens ook heeft).
Daarna hebben we de Skoda Fabia bekeken maar die viel bij mijn vrouw gelijk af; ze vond het model niet mooi….. Ik vond het een aardige auto…. Maar het is haar werk-auto.
Niet perse in (deze) volgorde hebben we nog naar een Seat Ibiza, Hyundai i20, Toyota Yaris, Fiat Punto/ panda / 500, Alfa Romeo MiTo, Opel Corsa en Kia Rio gekeken. Maar ze vielen allemaal af. Soms vanwege de prijs, soms de lange levertijden, de motor en soms vanwege zitgevoel.

Uiteindelijk hebben we nog een proefrit gemaakt in de nieuwe Suzuki Ignis. Grappig en stoer autootje. Hoge zit en een hoog fun-gehalte. Alleen de achterkant vind ik persoonlijk niet echt mooi. Maar dat is een kwestie van smaak. De Swift en Baleno vielen bij de vrouw af. Waarom? Omdat we in de tussentijd in een Mazda 2 hadden gereden…

Mazda 2

We reden bij toeval langs een Mazda dealer en besloten er eens te kijken. We waren gelijk enorm gecharmeerd van de Mazda 2. De auto is groot genoeg voor ons, ziet er leuk uit, is heel compleet uitgerust en zit erg lekker.

Iedere auto waar we daarna in reden vergeleken we met de Mazda. En de Mazda bleef op 1 staan. Voor de verandering geen geblazen 1 liter turbo motor maar een “ouderwetse” 1.5 liter vier cilinder motor met 90 pk. Volgens de verbruiksmonitor was 1 op 18,5 ook nog haalbaar. En het Japanse merkt heeft een zeer goede reputatie op het gebied van betrouwbaarheid.
Om een lang verhaal kort te maken, we besloten de Mazda 2 te kiezen. De meest uitgebreide versie met wit lederen bekleding en achteruitrijcamera; de Mazda 2 Skyactiv-G 90 GT-Luxury.

Praktijk

Inmiddels hebben we de auto 10 maanden en er al bijna 15000 km op zitten. Wat opvalt is het rijplezier. We rijden graag in de auto.

Op internet schreef iemand dat de auto te weinig pit zou hebben maar daar hebben wij totaal geen last van. De auto heeft geen turbo dus trekt iets minder hard op dan een auto met turbo motor. Maar langzaam is de auto absoluut niet. Ook op de snelweg heeft de auto genoeg kracht om snel in te halen. Ook met een aanhanger van 600 kg. 
Je moet in de Mazda wel meer schakelen. Dat schakelen gaat overigens ongekend soepel. Optrekken in z’n twee of Inhalen in zijn vijfde versnelling kan niet. Maar voor mij is autorijden ook lekker schakelen. 
De auto geeft op het display zelf heel goed aan wanneer je moet schakelen.

Het instrumentarium is erg mooi. In het begin is het even wennen aan het Head-up display. Maar ik zou het nu niet meer willen missen. Heel fijn.

Wat ook fijn is zijn de verschillende veiligheidsvoorzieningen. De auto heeft – en dat is een nadeel van dit model – een grote dode hoek. Gelukkig ontvang je middels piepjes waarschuwingen wanneer er iets achter- of naast je zit.
De auto heeft helaas geen adaptieve cruise control.

Een snufje dat ik inmiddels niet meer wil missen zijn de Led koplampen. Nooit geweten dat dit zo’n verschil uitmaakt. Je ziet echt veel beter in het donker, zonder je tegenliggers te verblinden.

Het voordeel van de viercilinder 1.5 Liter motor is dat deze veel minder geluid maakt dan een 1 liter turbo motor.
Tijdens proefritten was mij opgevallen dat veel van die kleine turbo motoren veel kracht onderin hadden maar eenmaal op snelheid was dat verdwenen. Ik was daarom benieuwd hoe de Mazda zou rijden met een beladen caravan er achter. In de bergen…

Afgelopen juni zijn we drie weken door de bergen (Alpen – Haute Provence) gereden, met caravan. Ik moet zeggen, het was een genot. De motor is stil, heeft echt voldoende vermogen en is bovendien erg zuinig. Wij reden met beladen aanhanger 1 op 16,5/17 gemiddeld. In Nederland verbruiken we gemiddeld 1 op 18, afhankelijk van stad/snelweg en rechtervoet. Die is tijdens het optrekken bij mijn duidelijk wat zwaarder…..

Tot zover enkel lof over de Mazda 2. Zijn er dan geen nadelen te vermelden?

Die zijn er ook. De zitruimte achterin is wat beperkt. Voor oudere mensen is het moeilijk(er) in – en uitstappen. Maar wij hebben zelden mensen achterin. Voor ons was dit geen punt.

Het navigatiesysteem heeft even de tijd nodig om op te starten. Dat kan soms irritant zijn. Ook is de DAB radio vrij gevoelig en valt snel weg. Maar dan is er nog de mogelijkheid analoge zenders te beluisteren.

Wat opbergvakjes betreft houdt het niet over. Die zijn redelijk klein. Maar voor twee personen voldoende, tenzij je veel meeneemt natuurlijk.

Helaas heeft de auto geen Apple CarPlay….. Ik weet niet of we er gebruik van zouden hebben gemaakt. maar toch.

De stoelen zitten ons als gegoten (wij zijn 1.72 – 1.77 lang) maar voor lange mensen is het zitgedeelte wellicht wat (te) kort.

Iets waar je bij dit model echt aan moet wennen is de enorme dode hoek. Overigens hebben bijna alle Hatchback modellen hier last van. Gelukkig heb je daar bij deze uitvoering met camera weinig last van. 

Verder heb ik nog geen echte tekortkomingen kunnen ontdekken.

Het is zelfs zo dat – mochten wij tussentijds zelf een auto moeten aanschaffen – het zo goed als zeker weer een Mazda wordt. Waarschijnlijk weer een Mazda 2 Skyactiv-G 90 GT Luxury.

Philippe Geschreven door:

Op Dagelijkse Zaken schrijf ik over van alles en nog wat; gadgets, reizen, computers, eten, muziek, filmpjes etc. Eigenlijk alles wat het leven leuk en bijzonder maakt. Daarnaast schrijf ik (in opdracht) voor andere websites en heb ik een blog over mijn chronische darmaandoening.